داستان جالب حیواناتی که در الکل غوطه‌ورند!
تاریخ انتشار: ۲۵ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۴۳۶۸۵
اگر تا به حال از یک آزمایشگاه یا موزه دیدن کرده باشید و در آنجا یک کره چشم یا یک موجود کوچک مرده را شناور در یک ظرف شیشه‌ای دیده و آن را تحسین کرده باشید، قدرت حفظ‌کنندگی الکل را مشاهده کرده‌اید.
به گزارش خبرآنلاین، نام رسمی این روش نگهداری، «حفاظت در مایعات» است. دانشمندان از دهه ۱۶۰۰ برای حفظ نمونه‌های جالب خود از این روش استفاده کرده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما این روش چطور کار می‌کند؟
کاترین ماسلنیکوف، مدیر نگهداری کلکسیون ماهی در موزه برک در سیاتل، گفت: حفظ سایر مواد آلی، نظیر DNA، بافت‌ها یا حتی تمام بدن حیوانات، به درصد الکل بالایی نیاز دارد. او معمولاً از الکل (بویژه از اتانول) برای نگهداری طولانی مدت استفاده می‌کند.
مثلا، ممکن است ماسلنیکوف برای برداشتن یک نمونه آزمایشگاهی از ماهی ، قسمتی از نمونه‌های بافت آن را برای آنالیز DNA برداشته و به ماهی فرمالین (محلول گاز فرمالدئید محلول در آب) تزریق کند تا فرآیندهای بیولوژیکی داخلی، مانند واکنش‌های آنزیمی و تخریب بافت‌ها را متوقف کند. سپس نمونه آزمایشگاهی ماهی را در یک شیشه حاوی۷۰٪ الکل، و۳۰٪ آب غوطه ور می‌کند. ماسلنیکوف گفت: «به نظر می‌رسد که برای ذخیره سازی طولانی مدت، ۷۰٪ الکل، نسبتی جادویی باشد." او می‌گوید: وجود این مقدار آب در محلول باعث می‌شود که بافت‌ها هیدراته بمانند و حیوان یا نمونه نگهداری شده در الکل بتواند شکل خود را حفظ کند. همچنین وجود الکل کافی از رشد کپک‌ها و باکتری‌ها جلوگیری می‌کند.
درصدهای بالاتر الکل ، مثلا اتانول ۹۵ درصد، به عنوان یک ماده آب‌گیر عمل می‌کند، به این معنی که آب موجود در سلول‌های بافت یا نمونه کامل حذف شده و الکل جایگزین آن می‌شود. به گفته Ask a Biologist (مجموعه‌ای که توسط دانشگاه ایالتی آرکانزاس مدیریت می‌شود) ،کمبود آب باعث تغییراتی در پروتئین‌های حساس به آب می‌شود. آنها از هم باز می‌شوند، یا ماهیت طبیعی خود را از دست می‌دهند، و در جای خود در کنار یکدیگر سفت می‌شوند و شکل نمونه را ثابت می کنند. طبق مطالعه انجام شده توسط نشریه PLOS One در سال ۲۰۱۳، این یک روش معمول برای حفظ DNA است.
تصمیم گیری در مورد استفاده از چند درصد الکل می‌تواند کاری دشوار باشد. استفاده بیش از اندازه یا کمتر از مقدار، می‌تواند بر شکل و انعطاف‌پذیری نمونه‌ها تأثیر بگذارد یا حتی توانایی الکل برای حفظ آنها در محلول را کاهش دهد. غلظت بالای الکل مورد استفاده برای بی‌آب کردن یک نمونه، باعث حفظ آن می‌شود. اما ماسلنیکوف می‌گوید: این فرآیند ممکن است نمونه را چروکیده (در اثر از دست دادن آب) و شکننده (از پروتئین‌های سخت شده) کند. گاهی اوقات، این تغییرات مشکل‌ساز نیستند. اما همه چیز بستگی به این دارد که شما سعی دارید چه چیزی را و به چه منظوری نگهداری کنید.
به همین طریق، اگر در یک نمونه در حال نگهداری، آب بیشتری وجود داشته باشد، ممکن است آن نمونه به سرعت فاسد و خراب شود.
کریستوفر راجرز، استادیار پژوهشی مرکز تحقیقات زیست‌شناسی کانزاس و مرکز تحقیقات زیست‌محیطی در دانشگاه کانزاس، در ایمیلی به لایو ساینس نوشت: «اگر یک نمونه که قرار است در الکل نگهداری شود، به اندازه‌ای آب در بافت‌های خود داشته باشد، که بتواند الکل را رقیق کند، ممکن است الکل دیگر این توانایی را نداشته باشد تا میکروارگانیسم‌های پنهانی احتمالی در اعماق نمونه، جایی مانند روده یک نمونه کامل حیوانی را از بین ببرد؛ و باکتری‌های باقی مانده، می‌توانند نمونه را تجزیه کنند. به همین دلیل مهم است که الکل را حدودا ۲۴ ساعت پس از قرار دادن جانور در آن عوض کنیم، زیرا این کار غلظت محلول الکل را افزایش می‌دهد.»
کارول می‌گوید: «زمانی که صحبت از استفاده الکل بعنوان یک نگهدارنده می‌شود، طبیعتا به دنبال میزانی مطمئن و خوب از الکل هستید، که هم غلظتی مناسب داشته باشد تا بتواند میکروارگانیسم‌ها را مهار کند، و هم ساختار سلولی چیزی را که به آن نگاه می‌کنید از بین نبرد.»
منبع: livescience
منبع: فرارو
کلیدواژه: حیوانات الکل یک نمونه بافت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۴۳۶۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کتاب روسازی راه و فرودگاه
تین نیوز
کتاب روسازی راه و فرودگاه نوشته امیر محمد طباطبایی توسط انتشارات دانشگاه تهران در سال 1396 به چاپ رسیده است.
گزیده ای از این کتاب می خوانیم؛
راهسازان از زمان های قدیم بر لزوم و اهمیت روسازی راه ها واقف بودند و بر حسب مورد از انواع آن استفاده می کردند.
طرح اجرا و نگهداری روسازی راه ها از مهم ترین و در عین حال از مشکل ترین قسمت راهسازی است و غالب اشکالات بعدی زاییده طرح اجرا و یا نگهداری غیر اصولی از این قسمت پر اهمیت راه است.
اگر روسازی راهی به طور اصولی و صحیح طرح اجرا و نگهداری نشود راه در برابر عوامل جوی و اثر فرساینده آمد و شد خودروها مقاومت نکرده و به سرعت خراب شده و در نتیجه موجب از دست رفتن سرمایه گذاری اولیه می شود علاوه بر این خرابی روسازی باعث افزایش سایر هزینه‌ها از قبیل هزینه مرمت و بهسازی و همچنین افزایش هزینه های غیر مستقیمی که به علت بدی روسازی به استفاده کنندگان از راه تحمیل می‌شود خواهد شد.
راه ها در مناطقی که دارای زمین های سست و آب و هوای مرطوب بود و برای حمل و نقل کالا و مسافران از ارابه استفاده می‌شد بیشتر توسعه یافت از روسازی های قدیمی که هنوز هم آثاری از آنها به جا مانده می توان روسازی خیابان های بابل و روسازی راههای رومیان را نام برد.
هدف از روسازی راه و یا فرودگاه احداث یک سطح صاف و هم همواره در عین حال با ایمنی کافی برای استفاده کنندگان از راه یا فرودگاه است ، باید طوری طرح و ساخته شود که بتواند وزن وسیله نقلیه را تحمل کند و در هر شرایط جوی قابل استفاده باشد زمین در حالت طبیعی معمولا مقاومت کافی برای تحمل بارهای وارده از چرخهای اصل نقلیه سنگین این هواپیماها را نداره و بارگذاری این گونه خاک ها موجب شکست برشی خاک و به وجود آمدن تغییر شکلهای بیش از اندازه در آن می شود.
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید
جاده کندوان یک طرفه شد